درویش و کریمخان زند

درویشی تهی‌‌ دست از کنار باغ کریم خان

 زند عبور می‌کرد . چشمش به شاه افتاد 

و با دست اشاره‌ای به او کرد . کریم خان 

دستور داد درویش را به داخل باغ آوردند .

کریم خان گفت : این اشاره‌ های تو برای چه بود ؟

درویش گفت : نام من کریم است و نام تو هم کریم و خدا هم کریم .

آن کریم به تو چقدر داده است و به من چی داده ؟کریم خان در حال کشیدن 

قلیان بود ؛ گفت چه می‌خواهی ؟

درویش گفت : همین قلیان ، مرا بس است !چند 

روز بعد درویش قلیان را به بازار برد و قلیان بفروخت .

 خریدار قلیان کسی نبود جز کسی که می‌ خواست

 نزد کریم خان رفته و تحفه برای خان ببرد ! پس جیب

 درویش پر از سکه کرد و قلیان نزد کریم خان برد !روزگاری

 سپری شد. درویش جهت تشکر نزد خان رفت .

ناگه چشمش به قلیان افتاد و با دست اشاره‌ای به کریم خان 

زند کرد و گفت : نه من کریمم نه تو ؛

 کریم فقط خداست ، که جیب مرا پر از پول کرد و قلیان تو هم سر جایش هست . . .